Баспасөз күнінің қандай әсері қалу керек
Губерниямыздың әр жерінде қыстың ауырлығынан шаруашылық, қысалаңдығы болса да, байлардың ауыздықталуы егіс пен енбек шартының науқандары жарияланып кедей, батрак, орташаларға арнаулы жеңілдіктер істелініп, оларды ұйымдастыру сияқты күрделі жұмыстардың істеліп отырғандығы бар. Ауылдағы сол сияқты жеке жұмыстарға белсене қатынасатын, істелген істерді мезгілінде баспасөз бетіне жариялап үлгіге тарататын, ақыл сұрайтын тілшілер болмақ. Сондықтан тілшілер оқу үйлерімен бірігіп баспасөз көрмесін ашып, қабырға газеттеріне қатынасып, жиылыстар жасап, баспасөздің тарихын, маңызын түсіндірумен бірге еңбекшілер баспасөзінің елдегі істерін көзге көрсетіп отырмақ. Бұл істердің қай елде қалай өткендігі баспасөз күнінің (5 майдың) артынан мәлім болады. Мәлім болғанда «солай өткіздік деген хабарынан ғана емес, ел еңбекшілері қалдырған әсерінен мәлім болмақ. Мәселен баспасөзінің күнінен кейін бұрын газет кітапты марғау тыңдайтындар екіншіде құлшынып тұрғандай болсын. Қара танитындардың бәрі де газет оқуды міндет көрерлік халге келсін. Баспасөздің маңызын қалың еңбекшіге сондай ұғындырып, қызықтылықты, қадірлі қылып көрсету газет достары тілшілердің өнерлеріне байлаулы. Б-сөзіміз (әсіресе газеттеріміз) жылдан жылға оқушыларымызға бейімделіп, олардың керегін сөйлеуге, шаруасына дұрыс ақылын беруге тырысып келеді. Күн санап хабар жазушылар да көбеюде. Алайда нағыз шаруашылардың өз аузынан шыққан тілек пен ондай тілекке екінші бір шаруашының аузынан шыққаны еш айтылмай жүр. Оған себеп нағыз шаруашылардың сауатсыздығымен, тілшілердің көбі нағыз шаруашы еместігі қазақ арасында әзір шаруа ғылымына (шаруа түгіл басқа ғылымға да) жетілген кісі жоқ. Ондай адамдар шыққанға дейін басқалардан алған тәжрибе, үлгі бойынша ілгері қарай біз де тырыса беруіміз керек. Сондай тырысудың іс жүзіндегі мысалын ел шаруашылары істемек. Бір шаруашы бір елде істеймін деген жұмысына ақыл сұрап газетке хабар жазса, екінші елде біреу дәл сондай істі қалай жүргізіп жатқанынан жауап берерлік болсын. Мінеки, сонда ғана шын шаруашының өз тілегі мен оған айтылған өз емі болып табылмақ. Мұны қорытып айтқанда шаруашылардың хат танитындары баспасөз газет, кітапты қолдан тастамай оқырлық, хат танымайтындар құлағын айырмай тыңдап отырарлық халге жетуі керек. Оған себепкер болушылықты партия, жастар мүшесі, мұғалім, ағарту қызметкерлерінен, олардың ішінде тілшілерден күтеміз.